Bleach Przebudzenie

Po chwili czekania zjawiło się i to z czym prawdopodobnie będą musieli walczyć. Był to Hollow. Chodził on na czterech kończynach, z których wszystkie był zakończone. jego maska obejmowała całą głowę, a spod niej wystawały dredy. Na plecach, mniej więcej na linii kręgosłupa wystawały kolce. Na prawej przedniej kończynie zaś znajdowało się coś na rodzaj tarczy, tyle że utworzonej z jego ciała. Jego ciało tarczą mu było... Na tej tarczy zaś widniało coś na rodzaj buzi.
Żeby nie było, jego wejście nie było takim normalnym wyjściem zza pobliskiego drzewa. Wyleciał zza pagórka pobliskiego. Biegł za duszą jakiegoś dziecka. Czemu od razu duszą? Bo temu małemu chłopcu zwisał z klatki piersiowej łańcuch typowy dla dusz przed wykonaniem Konso. Zdawał się on póki co nie zauważać Shinigami, chyba był zbyt skupiony na swoim obiedzie. Mimo wszystko, reiatsu które od niego biło było... Przytłaczające. Zapowiadała się trudna walka... Oczywiście, jeśli Jou i Shi mieli zamiar walczyć.

Hollow

Popatrzył na Pustego. Widział jak wiele dzieli i jego i Jou, mało tego. Widział różnicę między Nim a Shimoune. Jej kroki były lekko...nierozważne w tym momencie. Nie wiedział czy odpowiednio oceniła przeciwnika czy też nie. W tym momencie to nie jest ważne. Miał szybki plan, który miał szanse powodzenia, po pierwsze użyć Shunpo aby zabrać gdzieś w bezpieczne miejsce dzieciaka. Dopiero później wesprzeć Shimoune. Co jak co, ale jako Shinigami ma obowiązek chronić dusze przed pożarciem przez Pustych. Jak pomyślał tak zrobił. Użył raz shunpo aby znaleźć się tuż obok chłopca, później po raz drugi aby wraz z nim oddalić się trochę od walki. Miał nadzieję, że Shimoune da sobie radę. Niestety w związku z uszkodzonym ramieniem musiał działać jako wsparcie dla niej w tej walce. Ciężko będzie posługiwać się Zanpakutou za pomocą lewej ręki ale nie miał zbytniego wyboru. Jeśli mu się nie uda...przynajmniej będzie miał świadomość tego, że zrobił wszystko co w jego mocy aby zabić tego wielkiego przerośniętego skurczybyka, nawet jeśli to nie on go zgładzi.

//na użycie Shunpo zostało wykorzystane Reiatsu z medalionu, w którym na chwilę obecną mieściło się 250 Reiatsu, po odjęciu użycia na technikę pozostało 50//

Ostatnio edytowany przez Washizashi Jou (2015-01-05 17:45:23)

Aż dech jej zaparło, kiedy poczuła uderzenie w plecy. Świat wydawał jej się zwolnić na tą chwilę, kiedy przemierzała w powietrzu kilkanaście metrów kończąc ten malowniczy lot uderzeniem w ziemię. Dość bolesnym uderzeniem w ziemię, ale, o ile było to możliwe, ułożyła się w locie chociaż odrobinę w taki sposób, żeby nie oberwać za mocno.
Momentalnie zerwała się na równe nogi szukając niespokojnym wzrokiem przeciwnika. Jak to się stało? Przecież był tu dopiero co...nie rozumiała tego, ale nie znaczyło to wcale, że zamierzała stać w miejscu jak ostatnia sierota. Kiedy uchwyciła sylwetkę Hollowa spojrzeniem, natychmiast ruszyła w jego kierunku tym razem dwukrotnie korzystając z Shunpo. Wpierw po to, by zbliżyć się do niego, drugi raz po to, by zajść go z jego lewej strony atakując naprzemiennie wpierw prawym, później lewym ostrzem. Chciała go czymś zająć właściwie tylko po to, by Jou mógł mu się przyjrzeć. W końcu była ich dwójka, Shi była szybsza, wiedziała o tym, więc jeśli była w stanie kupić choć trochę czasu, zamierzała to wykorzystać.

//Shunpo x 2 (pierwsze 46, drugie 45)
- 200 rei = 8600
- 1 do szybkości
- 1 do siły

    Siła: 21
    Wytrzymałość: 20
    Szybkość: 30
    Wyszkolenie: 18

Niestety, na drodze do wykonania akcji stało kilka przeszkód. Pierwsza z nich, to dusza dziecka stojąca za Jou. Kiedy chłopak próbował odskoczyć, potknął się o nią i przewrócił na plecy. Oczywiście, wspólnie z duszą. Młody Shinigami leżał dokładniej na niej, tylko że plecami do ziemi. Dzieciak zaś zaczął płakać jeszcze bardziej. Hollow zaś stał, przyglądał się temu i po chwili się nawet zaśmiał.
- Spójrz Shinigami, jacy jesteście żałośni. Potykacie się o siebie nawzajem. Czyżbyś aż tak bardzo się mnie bał że zapomniałeś jak chodzić? - tutaj się znowu zaśmiał, po chwili zaś kontynuował - Nie dziwię się, że Soul Society upadło. Jeśli wszyscy są na takim poziomie jak ty, to niedługo naprawdę Shinigami znikną z tego świata. - i znowu zaczął się śmiać.
Przeciwnik podniósł swoją prawą łapę, tę opancerzoną i zamachnął się nią żeby wgnieść Jou i duszę w ziemię. Opierał się na trzech kończynach. W tym momencie do akcji weszła Shimoune która dopiero się ocknęła. Mimo tego iż bolały ją kości, była w stanie dotrzeć do przeciwnika przy użyciu dwóch Shunpo. Gdyby nie sam fakt że wykonała swoje dwa ataki na ręce Adjuchasa, Jou zostałby mocno poturbowany. Kiedy Shimoune uszkodziła rękę przeciwnika, ten zatrzymał swój atak drugą łapą i ryknął. Był to przeszywający głos, pełen bólu. I bardzo głośny. W przypływie wściekłości, przeciwnik zamachnął się, chwycił poranioną łapą Shimoune za nogę, po czym szybkim ruchem zamachnął się nią pod sobą, przeciągnął po ziemi i wyrzucił kilkanaście metrów dalej, w swoje prawo. Zwrócił się po tym w jej kierunku a przed jego maską zaczęło zbierać się czerwone reiatsu. Póki co nic się z nim nie działo, ale było go całkiem sporo na małej powierzchni. Lepiej się nie dowiadywać co się teraz stanie. Przeciwnik, na szczęście Shinigamich odwrócił się lewą łapą w kierunku leżącego na ziemi Jou. Dawało mu to szansę na ratunek partnerki.

Wszystko zaczynało się sypać. Nawet nie sypać...pierdoliło się tak, że zaczęło jej już brakować pomysłów co dalej. Fakt, w jakiś sposób udało jej się zwrócić na siebie uwagę Adjuchasa, który momentalnie postanowił jej odpłacić pięknym za nadobne. Odruchowo zamknęła oczy, by ziemia nie utrudniła jej później walki, jednak siła, z jaką nią cisnął była tak wielka, że nim się obejrzała znów leciała w przestworzach niczym ptak. Aż chciało się krzyknąć "Umiem latać!". Ale Shi wcale nie było do śmiechu, a sytuacja, w której się właśnie znalazła była o tyle beznadziejna, że nie wiedziała właściwie co się dzieje z Jou i duszą chłopca. Mimo wszystko postanowiła działać instynktownie, zacisnąwszy zęby mocniej, jakby to miało w ogóle coś pomóc starała się obrócić w locie tak, by upadek spowodował jak najmniejsze szkody, a kiedy tylko nadarzy się okazja zamierzała ponownie wykonać Shunpo w kierunku przeciwnika nadbiegając z jego lewej strony - tam, gdzie łapa była jej zdaniem słabsza. Mimo że przeciwnik cały czas miotał nią jak szmacianą lalką, nie zamierzała się poddać.

//Shunpo 45 szybkości
-100 rei = 8500
- 1 do wytrzymałości

    Siła: 21
    Wytrzymałość: 19
    Szybkość: 30
    Wyszkolenie: 18

Już przed chwilą właściwie sądziła, że mają przejebane, a teraz, kiedy pojawił się drugi Hollow, poczuła jak uderza w nią fala gorąca, a serce zaczyna bić szybciej. Do tej pory sądziła, że we dwójkę dadzą radę jednemu przeciwnikowi, ale dwóm? Mimo faktu, że ten drugi był słabszy, czuła to doskonale, to nie była pocieszona tym faktem. Mimowolnie zatrzymała się zaciskając dłonie na rękojeściach katan.
"Co zrobić?" - odezwał się w jej głowie głos paniki, który momentalnie starała się odepchnąć na dalszy tor. Wiedziała, że Jou był ranny, był ranny poniekąd przez nią, ale skąd mogła wiedzieć...?
Potrząsnęła głową natychmiast nie tracąc więcej czasu na myślenie. Musiała mu jakoś pomóc, dać mu szansę na przeżycie. Była pewna, że sama będzie musiała się zająć silniejszym przeciwnikiem, ale jej kolejny plan temu nie przeczył.
Wystrzeliła w kierunku swojego przeciwnika niczym z procy wystrzelona używając Shunpo. Miało to za zadanie w jak najkrótszym czasie zmniejszyć dystans ich dzielący, dłoń ułożyła się w taki sposób, by wyprowadzone lewą dłonią cięcie skierowane było od dołu ku górze zatrzymując się w ostatnim momencie. Celowała w najcieńszy element prawego ramienia, bo z tej też strony zamierzała go wyminąć, jeśli jej się powiedzie - być może Hollow  nie będzie w stanie zregenerować całkowicie utraconej kończyny?
Co jednak można było zauważyć gołym okiem? Czarnowłosa zwolniła tuż przy przeciwniku, później zamierzała przemknąć obok niego na tyle szybko, na ile mogła, wykonać obrót i prawą dłonią ponownie od dołu do góry wykonać cięcie wymierzone prosto w ogon drugiego Pustego tak, by pozbawić go możliwości ataku nim. Być może w jakiś sposób sprawi to, że Jou będzie miał nieco mniejszy problem z pokonaniem go. Na sam koniec oczywiście wiedzione wręcz instynktownym ruchem skrzyżowały się przed nią tworząc blok, mający na celu zatrzymać ewentualny nadchodzący atak. Jeśli zdąży, wykona kolejne Shunpo po to, by zwiększyć dystans dzielący ją od dwójki Hollowów.

//Shunpo x2 Pierwsze = 45 szybkości, drugie = 44 szybkości
- 200 rei = 8300
- 1 do wyszkolenia
- 1 do szybkości

    Siła: 21
    Wytrzymałość: 19
    Szybkość: 29
    Wyszkolenie: 17

Ostatnio edytowany przez Kureiji Shimoune (2015-01-11 21:11:22)

//z racji przekroczenia czasu na odpis prosze by inny mg przejal obecna sesje//

Do ostatniej chwili zastanawiała się właściwie dlaczego jej przeciwnik nie wychodził jej naprzeciw. Dlaczego? Co prawda udało jej się odciąć rękę, która według czarnowłosej sprawiała więcej trudności, ale cios, który po chwili został jej wymierzony zabrał jej dech w piersi, a przed oczami pociemniało. Znów pofrunęła kilkanaście metrów dalej. Czyżby Hollow chciał ją nauczyć latać? Na to wyglądało, szkoda tylko, że nie miała skrzydeł....Uderzenie w ziemię sprawiło, że na ułamek sekundy straciła przytomność, a kiedy podniosła całe ciało na jednym łokciu poczuła jak boli ją każdy kawałek jej ciała. Była potłuczona, podrapana, żadna kość chyba nie była złamana, chociaż pewności nie miała, ale widząc zbliżającego się Hollowa poczuła ukłucie strachu. Nie da sobie z nim rady, nie w takim stanie. Cokolwiek by nie robiła, ten po prostu się z niej śmiał jak gdyby nigdy nic. I jeszcze ta ręka...dlaczego odrosła? Nie powinna była przecież. Czyżby był aż tak silny?
Głośno przełknęła ślinę kątem oka dostrzegając Jou. On też nie radził sobie najlepiej. Z jego przeciwnikiem może i by sbie poradziła, ale ten był silniejszy od niej...
Wsparła się na ramieniu oddychając ciężko, każdy ruch sprawiał jej ból. Mimo wszystko chciała wstać, starała się wstać ze wszystkich sił nawet, jeśli bolało jak jasna cholera. Zaciskając zęby stanęła na równe nogi, zacisnęła mocniej dłonie na katanach nie zamierzając się poddać do ostatniej chwili. Jeśli będzie musiała zginąć, to zginie z bronią w dłoni. O ucieczce nie było mowy, ba, nawet nie myślała o tym w tej chwili. Jednak nagle stało się coś niespodziewanego....świat dookoła niej przybrał jednotonowej barwy zamieniając wszelkie kolory w brąz, świat i czas zdawał się zatrzymać, a gdzieś na granicy słuchu zatańczył głos, niezrozumiały głos. Przez pierwszych kilka chwil wydawało jej się, że wszyscy go słyszą, już miała ruszyć z pełnym impetem na swojego przeciwnika tak, jakby to miała być ostatnia rzecz, jaką zrobi w życiu, ale dostrzegłszy, że ani Hollowy, ani Jou się nie poruszają, zatrzymała się po kilku krokach obserwując z uwagą otoczenie. Nic się nie poruszyło, nic nie drgnęło, spróbowała nawet kopnąć pobliski kamień, żeby sprawdzić, czy to nie działanie jakiegoś paskudnego kidou. Ale to na pewno nie było to. Spojrzeniem powiodła po całej okolicy wsłuchując się w głos i starając się znaleźć jego źródło. Wpierw starała się odnaleźć osobę za to odpowiedzialną, a jeśli się udało, dopiero w następnej kolejności zrozumieć.
- Wyłaź kimkolwiek jesteś! - rzuciła rozkazującym tonem w przestrzeń przed sobą, jakby miało to zmusić właściciela głosu do ujawnienia się. Nie wiedziała kim był, nie wiedziała właściwie nic, ale intuicyjnie czuła, że to właśnie ta osoba jest odpowiedzialna za t nagłe spowolnienie czasu.
Mimo wszystko postawiła kilka kroków, spokojnych kroków w kierunku Hollowa chcąc mu się przyjrzeć z bliska. A może uda jej się zauważyć jego jakiś słaby punkt właśnie w tej chwili? Postanowił chwilowe spowolnienie czasu wykorzystać na swoją korzyść na tyle możliwe, na ile się dało. Jeśli będzie miała okazję, zaatakuje również nieruchomego Hollowa nie patrząc w tej chwili na to, że ten jest unieruchomiony jak cała reszta.