Bleach Przebudzenie

- A słyszałem, że za nami nie przepadacie - stwierdził po czym poruszył lekko mieczem jakby coś z niego strzepywał w wyniku czego broń wróciła do normy - Ale jeśli jeśli sam proponujesz współpracę, to co mi szkodzi - dodał chowając zapakuto  powrotem do pochwy po czym uścisnął wyciągniętą rękę Hiroyukiego.
Czemu to robił? Czemu łączył siły z Quincy? To proste. To proste. Pewne stare przysłowie mówiło "Wróg mojego wroga jest moim przyjacielem". W prawdzie dla Rina nie oznaczało, to, że zaraz ma się z tym młodzieńcem zaprzyjaźnić, ale czemu miałby odrzucać pomoc która sama się do niego zgłaszała? W końcu co dwie głowy, to nie jedna, a obecna sytuacja Shinigami raczej nie pozwalała na kolejne straty w ludziach.
- To gdzie w takim razie jest ta jego baza? I jeśli łaska to poprosiłbym o podanie wszelkich dostępnych ci informacji o niej. Bądź co bądź, ale wszystko może się przydać.
Rin mówił na spokojnie, bez żadnych wrogości, czy uprzedzeń, choć pewnie na upartego dałoby się zauważyć lekką nutę dystansu. Ale co się dziwić? W końcu dopiero co się poznali i nie należy oczekiwać cudów.

"Zapowiada się grubsza sprawa niż się spodziewałem. Może być ciężko, ale też nie dziwota, że nie tylko pani Kapitan wysłała kogoś w pogoń za nim. Co ci w trzecim oddziale robią, że niektórzy wpadają na takie pomysły?"
- Spróbować nie zawadzi - stwierdził w odpowiedzi jednocześnie unosząc dłoń na wysokość oczu po czym koncentrując w niej swoje reiatsu skupił się na wiadomości do przekazania. Miała ona brzmieć następująco: Proszę o wszelkie informację dotyczące zanpakuto zbiegłego oficera trzeciego oddziału. Oficer Kano.
W końcu udało mu się utworzyć w dłoni kulkę zielonego reiatsu, która następnie znikła, a na jej miejscu pojawił się czarny motyl który zaraz zatrzepotał skrzydłami i odleciał w celu przekazania wiadomości.
- Czekamy tutaj na odpowiedź, czy już rozpoczynamy poszukiwania? - spytał odwracając wzrok, od odlatującego owada i spoglądając na swojego rozmówcę.


reiatsu: 6090 - 100 = 5990

Idąc we wskazane miejsce Amane bynajmniej nie podziwiała krajobrazów kwitnących wiśni, jakkolwiek piękne by one nie były. Starała się też unikać ludzi i skupić się na powierzonej jej misji.
Uświadomiła sobie także, że właściwie nie ma pojęcia z iloma Hollowami będzie miała do czynienia.
Po prawdzie mogła o to zapytać ale co się nie stało to się już raczej nie stanie. Logicznie rozumując, grupa zaczyna się od trzech osobników wzwyż, więc może być całkiem ciekawie.
Będąc jeszcze przed parkiem Amane ukryła swoje reiatsu i wyciągnęła katanę, trzymając ja w gotowości na wysokości biodra.
Rozglądając się czujnie, krok za krokiem wypatrywała jakichkolwiek oznak bytności potworów w tym miejscu.

Nieustannie poruszając się naprzód nie dało się nie zauważyć, że jest tu wyjatkowo cicho. I nie chodziło wcale o ludzi którzy postanowili tu przyjść i w ciszy pokontemplować otoczenie.
Zważywszy na to, że w tym miejscu znajduje się więcej niż jeden hollow ta cisza i spokój wydawały się wręcz nienaturalnie upiorne. "Dlaczego się jeszcze nie pojawiłyście? Przecież macie posiłek podany na srebrnej tacy?" Przemknęło jej przez myśl gdy rozglądała się za śladami czy czymkolwiek co pomogło by jej w wykonaniu zadania.
Gdy nagle coś poruszyło się pod drzewem.
"Mam cię!"
Gwałtownie obróciła głowę starając się podążać wzrokiem za przemykającym cieniem. Automatycznie też uniosła katanę.
Nie miała pewności, że jest to jeden z obiektów jej poszukiwań a nie przypadkiem wystraszony zwierzak. Nie zmieniało to jednak faktu, że jak na razie to jej jedyny trop.
Zgięła się w pół i w tej dość niewygodnej pozycji zaczęła lawirować między drzewami starając się nie zgubić tego cienia i pozostać niezauważoną.