Bleach Przebudzenie

Samotna dziewczyna, która właśnie wpadła do clubu aby się rozerwać, czy to spotykając znajomych, czy nawiązując nowe znajomości, musiała na początku trafić do baru. Tam zawsze idzie się na początek. Coś musi zabawę rozkręcić, a zazwyczaj niestety nie jest to dj.
-Dla mnie to samo. - rzuciła do barmanki gdy siadała obok tego chłopaka mimo, że nie słyszała nawet treści jego zamówienia. Jak się bawić, to się bawić, prawda?

Dziewczynie wcale nie przeszkadzał większy brak zainteresowania ze strony chłopaka, jej wieczór w końcu dopiero się zaczyna. Nie będzie rwała każdego, kto żyw i ciepły, szczególnie jeśli nie będzie wyrażał ku temu chęci. W gruncie rzeczy, przecież nie jest tu po to, by znaleźć sobie chłopaka. Można ją uznać za dziewczynkę względnie grzeczną.
Whisky? Mogła trafić znacznie gorzej zdając się na gust kompletnie nieznajomej osoby. Nie jest to jej ulubiony alkohol, ale na pewno będzie w stanie go wypić. Uśmiechnęła się więc tylko na stwierdzenie, że niewiele kobiet w jego otoczeniu ją pija.
-Szczerze mówiąc, w tym klubie jestem pierwszy raz. - nie przebywała w miejscach tego typu zbyt często, a ten wybrała jako odpowiedni dopiero dzisiaj.

-Pewnie... odległość od domu? Albo opinie znajomych? - rzuciła krótko. Decyzja o przyjściu tutaj była wynikiem rozważania kombinacji różnych czynników, począwszy od niechęci do samotnych wieczorów, na informacji o wygodnym parkiecie skończywszy.
Cóż miała na sobie... otóż była to prosta, sięgająca do połowy uda, czerwona sukienka świetnie dopasowana do całkiem zgrabnej figury dziewczyny, ze średnio głębokim dekoltem z przodu, za to niebotycznie głębokim z tyłu, gdyż plecy odkryte były niemal całe, aż do pośladków. Całkiem klasycznie.
Ona również wypiła łyk swojej whisky i obdarzyła przyglądającego się jej chłopaka promiennym uśmiechem.

-Zawsze jest cel. - odpowiedziała, wciąż uśmiechnięta. - Na przykład sprawienie, że człowiek obok też się uśmiechnie.
Nie, ten uśmiech nie był grymasem powiązanym ze smakiem whisky, którą piła za przykładem chłopaka. Nie miała ze swoim drinkiem żadnych problemów, choć i tak sama wybrałaby inny. Troszeczkę rumieniła się gdy Sethemar pożerał ją wzrokiem, ale w gruncie rzeczy nie była wstydliwą cnotką więc nie było to tak widoczne. Zastanawiała się, co może oznaczać ta skrzywiona mina, może jednak w ostatecznym rozrachunku nie podobało mu się to, co widział. No cóż, ona nic nie może na to poradzić. Ona sama przyglądała się tylko jego twarzy, nic więcej nie było dla niej póki co istotne.

Dziewczyna zerknęła tylko na swoje kolano, na którym spoczywała teraz dłoń chłopaka. Oczywiście, gest był jasny, wiedziała, co on oznacza. Nie wiedziała tylko, czy powinna ją stamtąd usunąć, czy pozostawić na obecnym miejscu. Wygrała druga opcja, w końcu nie było nic strasznego w tym, że mu się spodobała, właśnie po to poświęciła sporo czasu przed lustrem, by się podobać. Na dodatek nie może go przecież pozbawić tej przyjemności.
-Tak, pierwszy. - ona również skończyła swoją whisky. - Czemu nie - odpowiedziała na pytanie dotyczące drugiej rundki.

-Brzmi ciekawie i sprawiedliwie. - ona podobnie spojrzała w jego oczy z uśmiechem. Nie wiedziała, o co będzie chciał ją zapytać, ale niewiele miała do ukrycia. Nie wstydziła się i nie żałowała niczego, co w życiu robiła.
-Domyślam się, że masz ochotę zacząć? - ona sama nie wiedziała, o co mogłaby go zapytać. Skoro on zaproponował grę, do niego powinno należeć pierwsze pytanie. Dodatkowo dzięki temu dziewczyna będzie mogła rozgryźć charakter tego, czego on chce się o niej dowiedzieć, i zadać równowartościowe pytanie.

Dziewczyna przewróciła oczami. Wygodniej jej było, żeby to on rozpoczął tę grę, więc może po prostu nie chciała usłyszeć, że to ona powinna zacząć?
-Nie, nie piłam.
Nie whisky. - dodała w myślach, ale tego już pytanie nie dotyczyło.
-I jak to, wcześniej? To jakaś sugestia?