Bleach Przebudzenie

Dziewczyna podniosła się, otrzepała z kurzu i spojrzała na Rina - Jak dla mnie ok. Dawno nikt mi niczego nie stawiał. - uśmiechnęła się do niego i puściła figlarnie oczko. Może i była zbyt pewna siebie ale dla niej rywalizacja, w każdej postaci, była formą zabawy. Podeszła do leżącej kilka metrów od nich katany i podniosła ją. Kątem oka cały czas patrzyła na chłopaka "To, że miecz ma schowany wcale nie oznacza, że nie może zaatakować" Wykonała szybkie cięcie by strząsnąć pył z rękojeści i klingi i zwróciła się do chłopaka trzymając miecz jedną ręką z prawej strony ciała z końcówką ostrza znajdującą się kilka centymetrów nad ziemią.
- To jak? Zaczynamy drugą rundę? - poczekała aż wyjmie swoją katanę i ruszyła powoli w jego stronę. Wyraz jej twarzy się zmienił. Uśmiech pozostał, jednak przykryty maską skupienia co nadało jej twarzy zaciętości.
Złapała katanę oburącz wyprowadzając cięcie po skosie w górę.

"Znowu sztych?" przeleciało jej przez myśl gdy łapała równowagę. Miecz przerzuciła do lewej ręki. Nie miała już jak zbić ostrza więc jedynym wyjściem był unik. Chciała po nim wykonać cięcie na głowę chlopaka.
Manewr nie poszedł do końca po jej myśli. Ostrze które miała ominąć przejechało po jej brzuchu tworząc płytkie ale bolesne nacięcie i rozcinając kimono.
- Ksa... - wysyczała przez zaciśnięte zęby.
Skuliła się trochę z bólu przez co o gładkim cięciu nie było już mowy zamiast tego ku głowie Rina leciała rękojeść jej miecza.

- Ała-ła-ła - zakrzyknęła dziewczyna prostując się "Takie małe a tak upierdliwe" Skrzywiła się prostując "I jeszcze utrudnia walkę. Pięknie"
Amane stanęła w podobnej pozycji co przed atakiem z kataną opuszczoną wzdłuż ciała. Lewą rękę przyciskała do rozcięcia. Patrzyła jak Rin rozmasowuje rosnącego mu na czole siniaka. Zanim jeszcze odzyskał pełnię świadomości podeszła do niego i przyłożyła ostrze katany do jego piersi. Lodowozimnym głosem oznajmiła - Jeden-jeden - po czym rozpromieniła się, puściła do niego oko i opuszczając broń spytała - Wszystko w porządku? - Słychać było w jej głosie troskę o nowego towarzysza "Mam nadzieję, że nie uderzyłam go za mocno?".

- Uff... To dobrze - Za jego przykładem również schowała broń. - I nie ma sprawy. Coś mi się wydaje, że nie raz przyjdzie nam ze sobą walczyć - uśmiechnęła się do niego. Tak naprawdę uśmiech rzadko znikał z jej twarzy
Dziewczyna zacisnęła dłoń na  poziomym cięciu - Jak dla mnie brzmi to sensownie.  Co ty na to by po zahaczeniu o oddział medyczny pójść się gdzieś napić? - zaproponowała licząc, że się zgodzi. Polubiła go i w sumie chciała też go lepiej poznać. - To jak? Idziemy?

Skinęła w jego stronę głową i razem z chłopakiem ruszyła w stronę wyjścia z Areny. Do baraków IV oddziału prowadziła prosta kamienista droga.
- Jak myslisz będą zadawać pytania? - zwróciła się do chlopaka po czym dodała sama do siebie - A nawet jeśli to powiemy im, że to nieszczęśliwy wypadek przy treningu - Zaśmiała się patrzac na Rina licząc, że podzieli jej poczucie humoru.
Gdy się uspokoila szła chwilę w ciszy by chwilę potem zwrócić się do chlopaka - Wiesz co. Po tym wszystkim zapraszam cię do Srebrnego Miecza - uśmiechnęła się do niego ciepło i kontynuowała drogę w kierunku baraków.

Pat pojawił się na Arenie, miał tu trenować wraz ze swoim podopiecznym. Usiadł i zaczął medytować w oczekiwaniu na chłopaka. Rin powinien się zaraz zjawić. Wcześniej wspominał chłopakowi, że pierwsze co ma uczynić to zaatakować go, nie witać. Słońce chyliło się ku zachodowi, a na niebie powoli zaczynały się zbierać chmury... poza jednym miejscem. Dziwne zjawisko, jak by się jednak dokładniej przyjrzeć miejsce to znajdowało się na łuku po którym "poruszać się" ma księżyc.

/przyzwalam na wzmocnienia statystyk, tylko bez przesady \\

Ostatnio edytowany przez Patariko Yukan (2014-11-17 22:59:52)

Pat poczuł uderzenie w ramię, co prawda skóra nie została rozcięta jednak samo uderzenie było... irytujące. Chłopak natychmiast wyszedł z transu, podciął Rina szybkim ruchem nogi natychmiast wchodząc w pozycję stojącą.
"Gdyby odskoczył zaraz po uderzeniu byłbym bardziej zadowolony. Plus, że był cichy i nie zaatakował odrazu od frontu. Poza tym sama jego siła chyba wzrosła..."
Rozmyślał podnosząc chłopaka za kołnierz i rzucając nim w najbliższą skałę. Liczył, że chłopak zdąży się obrócić i odbić nogami od skały nabierając dodatkowego pędu. Sam rzut nie był silny, nie chciał poturbować chłopaka.

Niedaleko skały od której odbił się Rin otworzyła się Garganta. Wyskoczył z niej Hollow Cezik. Tym razem wyglądał on trochę inaczej niż zwykle, ale zamiary miał takie samo. Rozejrzał się on i zobaczył słabszego reiatsu Shinigami lecącego w z mieczem w stronę silniejszego Shinigami. "Czyżby mała sprzeczka? Hmmm... Mogę coś na tym zyskać. Warto się dołączyć" przebiegło przez myśl Cezika, po czym ruszył on w kierunku Patariko z zamiarem cięcia go po klatce piersiowej prawą ręką. Niezależnie od wyniku akcji Ceasar natychmiast odskoczy od przeciwnika.

AKTUALNY WYGLĄD