Bleach Przebudzenie

Widząc, że alkohol powoli znika z ich czarek, Ryu postanowił za pomocą butelki wypełnić te braki. Dolał więc sobie i Amayi, gdyż czarka Nassanaela była jeszcze pełna. Następnie wziął swoją do ręki i unosząc wzniósł toast.
-Więc wypijmy, za równość wszystkich przy butelce sake. - po czum opróżnił duszkiem zawartość naczynka pozwalając gorącu rozlać się po gardle. Lekki grymas wykrzywił mu usta - to dobrze, mocny alkohol ma gębę wykrzywiać. Problem pojawia się wtedy, gdy zaczyna smakować... Liczył, że pozostali też nie omieszkają napić się za równość współbiesiadników przy butelczynie sake.

Ach, ci chłopcy. Miewają kompleksy z powodu swojej siły, a żeby rzecz ująć dokładniej- z powodu jej niedoboru. Amaya nigdy nie troszczyła się o to, czy prześciga kogoś w poziomie reiatsu, czy też nie. Mało zależało jej też na awansach i nigdy sama się o nie nie upominała - lepiej niech oceniają ją inni, bo zama na pewno będzie w tej kwestii stronnicza.
-Za równość. - uniosła swoją czarkę i idąc za przykładem swoich towarzyszy opróżniła ją szybko. Aż nią trząchnęło, do regularnego picia przyzwyczajona nie była. Ach, co by powiedział Arashi gdyby ją teraz widział...

Nass lekkim usmiechem skwitowal polanie sake przez Ryu. Co do tematu rozmowy to zapowiadalo sie ciekawie. Sake zaczelo krazyc mu w zylach a, ze mial zapedy na alkoholika to cieszyl sie z tego faktu. Zwrocil sie do Ryu.
- Lepsi i gorsi pod jakim wzgledem? Nie lubie uogolnien. I nie lubie osadzac ani byc osadzanym.
Zdanie zabrzmialo moze troche wrogo ale Nass nie mial takiego zamiaru. Po prostu lubil okreslac swoje poglady jasno i na poczatku. A czy czul sie w jakis sposob lepszy czy gorszy? Jesli mial to brac na serio to nie, nie zajmowal sie podobnymi spekulacjami. Najwazniejszy jest rozwoj i wola. Te dwie rzeczy decyduja o sile czlowieka. Nie ilosc znanych kidou, wielkosc klaty czy wielkosc mocy duchowej. Smieszyli go ludzie chwalacy sie sila. Nass mial na to stosowne okreslenie: "Najmiejszy piesek najglosniej szczeka". A co do kobiet, shinigami to nie ludzie. Tutaj, w tym swiecie panowaly inne zasady...co jednak nie przeszkadza w byciu gentlemanem.

Chłopak lekko uśmiechnął się pod nosem na słowa Amayi. Odłożył butelkę z sake na bok zauważając przy okazji, że trunek powoli się kończy. Kiwnął więc głową w stronę kelnerki prosząc o kolejną. Najwyżej się urżną, a co im tam.
-Z ust mi to wyjęłaś... -odpowiedział na jej słowa. -Są jednak też tacy, którzy uważają się za lepszych poprzez urodzenie. Co byście zrobili spotykając kogoś z dawnej szlachty? -zaczął swoją małą prowokację. Dzięki temu może rozezna się w tym jak akurat ci shinigami postrzegają jemu podobnych.

Amaya cieszyła się, że jej słowa zostały zaakceptowane, oraz, że chłopcy podzielają jej opinię. Dobrze, że może się z nimi dogadać.
-Jak dla mnie samo pojęcie "szlachta" nigdy nie wynikało z urodzenia, a zawsze z jakiejś bezsensownej dumy, czy właśnie poczucia wyższości. Wszystko zależy od tego, czy ktoś uważa się za ideowego szlachcica, czy nie.
Dziewczyna mogła już mieć pewne podejrzenia - chłopak najpierw nie chciał przedstawić swojego nazwiska, a później pytał o szlachtę. Mogła już zapalić się lampka, że on jest członkiem jednej ze starych rodzin, ale szczerze - co ją to obchodziło? Nie będzie jej robiło żadnej różnicy znane nazwisko towarzysza, który częstował ją alkoholem, skoro nie czuł się zbyt ważny by usiąść koło niej, która z żadnej ważnej rodziny nie pochodziła.

Kuchiki? Ktoz nie znal tego rodu...Nawet taki samotnik jak Nass znal to nazwisko doskonale. Uniosl lekko brew i uwaznie popatrzyl na Ryu.
- Coz, wszyscy ostatnio mamy przesrane przez przeklety wirus...a skoro tu z nami siedzisz to znaczy, ze nie jestes dumnym dupkiem.  Bo ja nie ukrywam, ze jestem z Rukongai...a pamietam jeszcze bycie...czlowiekiem.
Nass wzniosl sake do gory proponujac toast szerokim i wymownym gestem. Poaptrzyl na Amaye i znow na Ryu.
- Wypijmy za nas!
Nass byl ciekawy umiejetnosci chlopaka. Nazwisko jego rodu niejasno mu sie kojarzylo z jakims imieniem ale nie chcialo mu sie za duzo myslec.

Dziewczyna śmiejąc się wpadła do pełnego ludzi ale nie zatłoczonego baru - A pamiętasz minę tego Shinigami który opatrywał twoje "trzecie oko"? - mrugnęła do niego - Naprawdę, była bezcenna. - śmiejąc się dalej i wymijając mniej lub bardziej trzeźwych Shinigami, przeszła przez cały lokal by wkońcu dotrzeć do długiej lady - Hej hej - przywitała się z niewysokim chłopakiem w barmańskim fartuchu - Znajdzie się sake dla mnie i mojego przyjaciela? - uśmiechnęła się do niego. Ogólnie Amane była cała rozpromieniona odkąd opuscili barak medyczny. Cóż, przyczyną owej wesołośći był fakt, że w końcu udało jej się znaleźć towarzysza, co w jej przypadku wcale nie jest oczywistą oczywistością.
Trzymając w jednej ręce czarki a w drugiej butelkę odwrocila się do Rina - To chodźmy znaleźć jakieś wolne miejsce ok?

Ostatnio edytowany przez Amane (2014-07-09 23:26:27)

- Nie chcę nic mówić - rzuciła przez ramię rozglądając się za wolnym stolikiem - ale to ty próbowałeś przerobić mnie na szaszłyk... i to dwa razy - tu odwrocila się do niego i dla podkreślenia swoich słów pokazała mu dwójkę na palcach. Zrobiła obrażoną minę by się z nim trochę podroczyć "Wydaje mi się czy jest jakiś markotny odkąd tu weszliśmy?" Miała już go o to spytać gdy jej wzrok padł ponad jego ramieniem - O spójrz! Tam jest miejsce. - Powiedziała dziewczyna wskazując na stół ukryty za niewielkim przepierzeniem mającym zapewnić gościom komfort psychiczny i minimum prywatności.

Ostatnio edytowany przez Amane (2014-07-10 12:21:32)