Bleach Przebudzenie

-No dobrze, a co potem?
Zastanawiała się, czy tak po prostu zniknie z jej życia, czy dalej będą się widywali. W końcu jeden pocałunek nie zobowiązuje człowieka do pozostawania przy kimś. Pat mógłby się zachować jak wolny strzelec i iść dalej przed siebie. Póki co cieszyła się tymi chwilami. Naprawdę.
-Masz niesamowicie uroczy uśmiech.
Zauważyła unosząc w górę brwi i odsłaniając własne ząbki.

Spojrzała na niego. On doskonale wiedział o co jej chodzi. No dobrze, skoro trzeba to sprecyzować...
-W sensie rozchodzimy się każde w swoją stronę na pożegnaniu kiwając tylko głowami, czy... No wiesz...
Posłała mu nieco zmieszane spojrzenie  i uśmiechnęła się niepewnie. Każdy może mieć różny stosunek do takich relacji. W sumie nawet nie oczekiwała by mogło się coś więcej wydarzyć. Przyzwyczaiła się już do jednorazowych spotkań. Żadnej stałej relacji w życiu  nie doświadczyła. Wciąż nowe twarze i miejsca. Jednakże ucieszyła by się gdyby Patariko zechciał zawrzeć z nią dłuższą znajomość.

Odrzuciła w rozbawieniu głowę do tyłu. Widać Patariko miał takich znajomości jeszcze mniej. Zaraz się jednak pozbierała do kupy. Modulowała głos by brzmieć spokojnie i poważnie. W końcu jedna kwestia ją ciekawiła. A raczej spojrzenie na tą sytuację jego oczami.
-Tak? A jaka się utworzyła twoim zdaniem?
Przysunęła się jeszcze bliżej o ile to możliwe. No prawie (prawie, dobre sobie xD) stykali się nosami. Dobra, centymetrów dodawały jej obcasy, ćśśśś... Wy tego nie wiecie. W każdym razie przygryzła lekko wargę a potem uśmiechnęła i spojrzała mu prosto w oczy. Musnęła przy tym delikatnie wargi Pata swoimi. Bardziej przypominało to dotknięcie czegoś lekkiego, jak mgła... Ale co poradzić, taka jest Ayame. Potem odsunęła nieco głowę, ale reszta ciała była "przytulona" do niego.

Przekręciła lekko głowę na bok. Spojrzała na Pata jakoś... Dziwnie.
-No... Dobrze...
Odsunęła się od niego na odległość paru kroków. Jakby nieco niezdecydowana ruszyła przodem na salę. Weszła po schodach i przystanęła dopiero przy stoliku. Kelner go uprzątnął tak, by wyglądał jakby oczekiwał nowych gości, ale upilnował by nikt go nie zajął.

Nielogiczne? Mężczyźni i ich niedomyślność. To Ayame próbuje tu być romantyczna, całuje go i w ogóle (Co prawda lekko bo w "kimurzym" stylu), stara się być subtelna, delikatna, nieagresywna... I zostaje to wszystko zniweczone! I na cholerę być romantycznym? Może lepiej będzie jak będzie waliła z grubej rury?
-To co chciałbyś na deser?
Usiadła na swoim miejscu i splotła ręce pod brodą. Miała nieco nieobecne spojrzenie. Może po prostu błądziła gdzieś myślami... Jak to Ayame.

Dziewczyna machnięciem ręki przywołała swojego ulubionego kelnera. Ten podszedł jak zwykle uśmiechnięty, ale Ayame nawet na niego spojrzała
-Jedną panacotte i jedną szarlotkę. Byle na ciepło. Z kulką lodów śmietankowych. Zresztą... Wiesz co lubię.
Kelner skinął głową, na znak, że przyjął zamówienie i odszedł do kuchni.
Ayame spojrzała na Pata.
-Ugryzło? Hmmm... Jak większość kobiet powinnam powiedzieć "nic" ale jako i mnie samą drażni ta cecha u płci żeńskiej... Mam wrażenie... Że mógłbyś źle się czuć w moim towarzystwie... Tak przygasłeś nagle na parkiecie... Powiedz mi, że się mylę, proszę...
Spojrzała na niego nieco błagalnie. W tym czasie kelner przyniósł im deser.

Teraz to Ayame oklapła. Opadła na oparcie krzesła i westchnęła ciężko przesłaniając dłonią oczy. Siedziała tak krótką chwilę po czym opuściła rękę.
-Przepraszam...
Dlaczego się tak zdenerwował? Przecież tylko wyjaśniła mu swoje obawy. Nie posądzała go nie wiem o co. No i wyszło na to że popsuła dobry nastrój i urok tego wieczoru.