Bleach Przebudzenie

Spojrzała na lizaka oburzona, ale...wzięła go momentalnie zajmując się nim, byle tylko nie spojrzeć na Jou. Bez słowa wsadziła go do dzioba i chociaż starała się nie patrzeć na Shinigami, to kątem oka obserwowała jego poczynania. Zmrużyła oczy rozeźlona.
- A ty na serio jesteś idiotą, nawet nie musisz udawać - odszczeknęła mu, ale przyznać musiała, że takie przepychanki słowne sprawiały jej radochę jak nigdy. Problem zaczął się, kiedy mocniej szarpnął jej nogą, a przez jej ciało przemknęła błyskawica bólu. Zagryzła mocniej zęby, a lizak po prostu został zgnieciony z taką siłą, że nie było już nawet czego tam zbierać. Mimo ewidentnego bólu widocznego na jej twarzy, nie pisnęła nawet słowem skinąwszy na jego ostatnie zdanie. W tej chwili nie była w stanie powiedzieć nic więcej, w pierwszym odruchu chciała mu po prostu oddać w ten durny łeb, ale...no właśnie, przecież chciał jej pomóc.
- Dzięki - powiedziała krótko na razie wydobywając z siebie tylko tyle. Ból zastępowało powoli miłe uczucie, ale musiała minąć chwila nim noga przestanie jej pulsować jak oszalała.

Ostatnio edytowany przez Kureiji Shimoune (2015-01-05 19:29:33)

Spojrzała na niego spode łba najwidoczniej wciąż obrażona nie wiadomo z jakiego powodu. Złote oczy obserwowały go uważnie, a Shinigami w ciszy przerywanej tylko chrzęstem resztek lizaka między zębami, kontemplowała jego słowa. Czy się bała bólu? Aż jej się śmiać chciało na samą myśl. Ona miała się bać bólu? Nieeee, tu chodziło o coś zupełnie innego.
- Nie twoja sprawa - ton, którym wypowiedziała te słowa jasno dawał do zrozumienia, że nie zamierza z nim gadać na ten temat, chociaż, choćby przez wzgląd na tych kilka walk, które razem stoczyli, mógł się domyślić, że nie chodziło tutaj o ból. Raczej z nieznanych mu przyczyn chodziło o to drugie.
- Co nie jest takie złe? - zapytała nagle wietrząc doskonałą okazję do zmiany niewygodnego dla niej tematu.

Spojrzała na niego jak na idiotę, ale śmiech był zaraźliwy, dlatego po chwili śmiała się cicho razem z nim.
- No może nie są, może medycy też nie są, nie wiem - ucięła temat nie chcąc w niego brnąć dalej. Już i tak wystarczyło, że co miał pomyśleć, to pomyślał, a budowała sobie opinię zupełnie inną, niźli teraz wskazywała samą swoją osobą.
Ból w kolanie właściwie już ustał, dlatego kiedy tylko Jou zakończył swoje medyczne czary-mary, wstała powoli, stanęła obok niego i wsparła się lekko na nodze. Faktycznie, nie bolało. Dopiero teraz poczuła, że jest w pełni sprawna stawiając krok w przód.
- Jeszcze chwilę temu wcale nie było tu tak spokojnie -zauważyła. Mimo wszystko takie miejsca wpływały na nią bardzo dobrze, uspokajała się, bo nawet sama Shi wiedziała doskonale, że i ona czasem musi się zatrzymać i odetchnąć.

Czarnowłosa zdawała się nie przejmować tym, że Jou powoli zaczynał rozumieć jej charakter, chociaż do zrozumienia było tak naprawdę wciąż daleko. Jakoś wyłączyła się na parę chwil spoglądając na rosnące wokół bambusowe drzewa, dopiero po pewnym czasie ponownie spojrzała na niego skinąwszy głową.
- Jeśli wziąć pod uwagę fakt, że nie chcieliśmy się pozabijać, to masz rację. A czemu przestali przychodzić? Nie mam pojęcia.
Nie rozwijała tej myśli dalej kątem oka dostrzegając jego zachowanie. Zmrużyła lekko oczy, na usta już cisnęło się jakieś pytanie, ale w porę ugryzła się w język. Nie znali się przecież zbyt długo, nie powinna tak od razu włazić z buciorami w czyjeś życie i problemy. Dlatego puściła westchnięcie mimo uszu udając, że nagle zainteresował ją jakiś bambusowy pęd wyrastający z ziemi pod dziwnym kątem krzyżując się z kolejnym. Tak, to było bardzo interesujące.

Czarnowłosa spojrzała na niego uważnie, nawet lekko się uśmiechnęła.
- Do następnego - pożegnała go krótko sama jednak zostając na miejscu jeszcze przez jakiś czas.
Dopiero teraz, zostawiona sama sobie, mogła w spokoju pomyśleć. Uspokajała się z każdą chwilą coraz bardziej, pozwoliła swoim myślom płynąć swobodnie w różnych kierunkach nie przejmując się właściwie tym, co ją otaczało. Jej myśli na chwilę zatrzymały się przy Jou, ale ułamek sekundy później pomknęły dalej, a Shinigami stwierdziła, że czas już się zbierać. Odwróciła się na pięcie i spokojnym krokiem zaczęła wracać do kryjówki.

[z/t]